Wraz ze sporym opóźnieniem zapraszam was na relację z tegorocznego festiwalu fantastyki Oscypkon w Nowym Targu!

Kameralny Oscypkon

Pierwsze, o czym należy wspomnieć to, że Oscypkon jest konwentem małym, a w dodatku z darmowym wejściem. Nie przeszkodziło to jednak organizatorom stanąć na wysokości zadania, a to, co miało być wadą festiwalu, stało się tutaj jego zaletą. Dzięki kameralnej atmosferze konwentu przez cały jego czas trwania dało się odczuć zaangażowanie i trud włożony w organizację festiwalu. Podczas mojego pobytu czułem, jakby każda osoba przechadzająca się pomiędzy stoiskami była mi dobrze znana – jak pewne małe grono, gdzie każdy przyszedł się po prostu dobrze bawić. Organizatorzy rozmawiali z gośćmi i wystawcami oraz pytali, jak się bawią, co było miłą odskocznią od anonimowości spotykającej uczestników na innych tego typu konwentach. Człowiek czuł wszechobecne rozluźnienie, nie gubił się pomiędzy halami i nie czuł się przytłoczony rozmachem przedsięwzięcia.

Małe rozmiary nie sprawiły jednak, że było nudno. Różnorodność konkursów, quizów i innych tematycznych atrakcji pokazywała, jak bardzo organizatorom zależało na tym, aby każdy dobrze się bawił. Moje serce skradł konkurs na cosplay „sykowno parada”, odbywający się w małej sali z krzesłami, z których można było podziwiać stroje uczestników. Kameralnie, bez nagłośnień, oświetlenia i ekipy technicznej. Największą zaletą tego konkursu była jego pomysłowość. W jednym z etapów uczestnicy dostali zadanie wylosowania, przy pomocy kostek do gry, postaci, sytuacji i miejsca, a następnie na ich podstawie odegrać improwizowaną scenkę. Za to w finale konkursu jeden z organizatorów zwrócił się do widowni i poprosił, aby tym razem to oni zaproponowali pomysł na scenkę. Tego typu kontakt z konwentowiczami to jeden z największych atutów kameralności Oscypkonu.

Wystawcy

Jak to bywa na każdym konwencie fantasy, jego bijące serce stanowili wystawcy. To, co szczególnie przykuło moją uwagę, to fakt, że każde stoisko oferowało przedmioty robione własnoręcznie. Wiele osób narzeka, że poziom sprzedawanych na konwentach rzeczy spada wraz z rosnącą popularnością tandety i grafik AI. Jednak na Oscypkonie wszystko było robione ręcznie, z sercem. Wystawcy chwalili organizację konwentu i łatwy kontakt z organizatorami. Skórzane ubrania, kolczugi, notesy czy zakładki to tylko kilka z wielu dostępnych na konwencie suwenirów.

Podsumowanie

Oscypkon zdecydowanie pozytywnie zaskoczył. Na pierwszy rzut oka sprawiał wrażenie małego konwentu bez większego potencjału, ale wystarczyło wejść do środka, by od razu poczuć jego magię. Przyjazna i spokojna atmosfera stanowiła jego największą zaletę, a poukładane i dobrze zorganizowane atrakcje czy konkursy zapewniały fantastyczną rozrywkę. Czuć tutaj włożone w Oscypkon serce, a darmowe wejście było jego niemałym atutem.

Teraz moje osobiste spostrzeżenie. Mieszkam na Podhalu od urodzenia i wiem, jak ciężko tutaj zorganizować cokolwiek, co nie skupia się na turystyce. Rzadko kiedy mają miejsce jakiekolwiek wydarzenia robione stricte pod mieszkańców, a nie turystów. Ciężko o dofinansowania czy wsparcie – jest to odwieczny problem tego regionu. Pomimo tych przeciwności Oscypkon organizowany jest już od 7 lat jako wydarzenie robione przez mieszkańców, dla mieszkańców.

Niestety, za rok Oscypkon robi przerwę, aby wrócić z impetem w 2027 roku, a ja mam nadzieję, że na VII edycji imprezy pojawi się jeszcze więcej osób, jeszcze więcej atrakcji i jeszcze więcej wystawców. Niesamowicie cieszę się, że miałem okazję pojechać na festiwal i spędzić tam dzień. Poznałem pełnych pasji organizatorów, wkładających ogrom wysiłku w powstanie i organizację imprezy, co dało się odczuć na każdym kroku. Moja ocena to 9/10, bo zawsze jest miejsce do poprawy.